کمتر بازیکنی را پیدا می کنید که تا کنون سری Need for Speed را نشناخته و یا حداقل یکی از آن ها را تجربه نکرده باشد. این مجموعه از همان ابتدا، یکی از محبوب ترین عناوین مسابقه ای بوده و شاید بتوان آن را انقلابی در این سبک دانست. با این حال، طی چندین سال گذشته، شاهد بازخورد خوبی از NfS نبوده ایم. شکست های پی در پی و تکراری شدن، صدماتی هستند که به پیشینه این سری وارد می شوند. این مشکلات تا حدی عمیق شدند که عناوینی همچون Carbon و Most Wanted از اسطوره های NfS نامیده می شوند و عنوانی بهتر از آن ها عرضه نشده است. اما EA همچنان امیدوار به مسیر خود در ارتقاء این سری ادامه می دهد تا شاید بتواند آن را به دوران اوج خود بازگرداند. به همین منظور، استودیوهای متعددی در تولید NfS نقش داشته اند. بالاخره Rivals معرفی شد و اینبار استودیوی Ghost روی آن کار کرده که سعی در خلق عنوانی جذاب و متنوع نسبت به گذشته داشته اند. حال باید دید که آیا این قسمت می تواند استانداردهای لازم را داشته باشد یا خیر.

داستان

یکی از سخت ترین کارها در ساخت یک بازی مسابقه ای، انتخاب داستانی مناسب برای آن است. ضعف در این بخش، پس از عرضه MW و Carbon در تمامی نسخه ها دیده شده است. با این وجود، Rivals مطابق با شرایط خود، ماجرایی و ساده و در عین حال درگیر کننده دارد. در ابتدا، بازیکن حق انتخاب یکی از دو نقش پلیس ها و مسابقه دهنده ها را دارد که هر کدام دارای داستانی مرتبط با یکدیگر هستند و می توان آن ها را با هم و یا جدا از هم به پایان رساند.

داستان در شهر Redview County جریان دارد که در آن تنها فرق پلیس ها و خلافکارها رنگ اتومبیل های آن ها هستند! مسابقه دهنده ها با برگزاری رقابت در سرتاسر این منطقه و گرفتن ویدیوهایی از آن، مسئولان و نیروهای پلیس آنجا را زیر سوال برده اند و خود را برای چنین کارهایی تحسین می کنند. پلیس ها هم که به RPD مشهور هستند، از به خطر افتادن جان مردم و خسارات ناشی از چنین فعالیت هایی خسته شده اند. آن ها از سوی دولت محدود شده اند و اعتقاد دارند که برای مقابله با چنین خلافکارانی باید همانند آن ها عمل کرد به همین دلیل، با اتومبیل هایی سریع، وارد جنگی می شوند که تنها قربانی آن ها شهروندان هستند. کشمکش های دو طرف تا انتهای بازی ادامه پیدا می کند و داستانی جذاب را برای مخاطب به وجود می آورد.

گرافیک

گرافیک بازی را می توان در یک کلمه فوق العاده دانست. محیط اطراف، اتومبیل ها، اجسام مختلف، خانه ها و گاراژها همه و همه با وسواس خاصی طراحی شده اند. علاوه بر این موضوع، می توان گفت که اکثر عوامل محیطی قابل تخریب هستند. نورپردازی و سایه ها بسیار زیبا کار شده اند. با وجود اینکه شاید در چنین سبک هایی سایه ها آنچنان مورد توجه نباشند، اما در Rivals به گونه ای هستند که توجه هر فردی را با خود جلب می کنند. طراحی اتومبیل ها دیگر حرفی را برای گفتن باقی نگذاشته اند. موتور این بازی Frostbite 3 است و به گونه ای از آن استفاده شده که درخور چنین سبکی باشد. اما شاید در نسخه های کنسولی این عنوان، دیر لود شدن فضاها کمی آزار دهنده باشد. اقلیم های متنوع Redview County شامل فضاهای برفی، صحراها، مناطق سرسبز، جنگل ها و کوه ها می شوند. بازی در اصل، منوی خاصی ندارد، اما به وسیله دکمه Start شاهد صفحه ای گیج کننده خواهید بود.

موسیقی/صداگذاری

اگر به خاطر داشته باشید، MW بهترین موسیقی های این سری را در خود گنجانده بود و همواره از صداگذاری بسیار دقیق و زیبایی برخوردار بود. اما حالا باید در کنار آن Rivals را نیز قرار دهیم. همه آهنگ های استفاده شده در بازی از خواننده های معروف و شناخته شده جهان هستند که به واقع حس هیجان و اضطراب را به بازیکن منتقل می کنند. یکی دیگر از بخش های مهم در چنین عناوینی، صداگذاری اتومبیل ها است که Rivals در این مورد هیچ کم و کاستی ندارد. صدای موتورها بسیار خوب کار شده اند که برای ماشین دوستان خوشایند و برای دیگران کمی گوش خراش خواهد بود!

گیم پلی

گیم پلی Rivals تلفیقی از اکشن و مسابقات خیابانی است. این، همان چیزی است که NfS را پس از عنوان Hot Pursuit بسیار محبوب کرد. بازی شامل بخش های مختلفی است که هر یک از آن ها از چند SpeedList تشکیل شده است. SpeedListها دارای چندین مأموریت و یا به اصطلاح چالش هستند که بازیکن با انجام هر کدام، یک ماشین و امکانات دیگر برای خود باز می کند که در پیشبرد بازی بسیار موثر هستند. نوع و تعداد مسابقات موجود، شباهت بسیار زیادی به نسخه HP دارد و به سختی می توان تفاوتی بین این دو عنوان از این نظر پیدا کرد. همانند گذشته، مسابقات کلاس Racer با Police بجز یک مورد، کاملاً متفاوت هستند.

تعقیب و گریزها، زیبا، هیجان انگیز و گاهی نیازمند سرعت عمل بالا و دقت هستند. بازیکن در هر زمانی می تواند دو Pursuit Tech برای خود انتخاب کند که شامل گجت هایی همچون EMP ،Shockwave و یا Turbo می شوند. با استفاده از آن ها، پلیس ها می توانند هلیکوپترها را برای کمک رسانی احضار کنند. این در حالیست که مسابقه دهنده ها از Turbo برای افزایش سرعت خود بهره می برند. در قسمت های مختلف شهر، گاراژهایی وجود دارند که علاوه بر تعمیر اتومبیل ها، گجت ها را نیز شارژ می کنند. پس از رد هر مرحله، مانند نسخه های اخیر این سری، Speed Pointهایی به بازیکن داده می شوند که به وسیله آن ها می تواند ماشین ها را تقویت کند، اتومبیل ها یا Pursuit Tech های جدیدی را بخرد.

اما این امتیازها در کلاس Police کاربرد خاصی ندارند. متأسفانه مصنوعی بودن تعقیب و گریزها کمی آزار دهنده است. همانند نسخه MW2 در Rivals نیز شاهد دوربین ها و سکوهای پرشی هستیم که این فرصت را به بازیکن می دهند تا خود و دوستانش را به چالش بکشد و در این بخش ها به رقابت بپردازد. متأسفانه در این عنوان، تنوع ماشین ها زیاد، ولی تعدادشان بسیار کم و محدود است و می توان گفت که تنها یک اتومبیل از شرکت های معروف ماشین سازی وجود دارد. در ارتباط با بخش آنلاین و چندنفره توضیح زیادی نمی توان داد، زیرا این بخش به صورتی طراحی شده که هیچ تفاوتی با حالت تک نفره ندارد و تنها فرق آن وجود بازیکنان واقعی بجای هوش مصنوعی است.

نتیجه گیری

Rivals را می توان ترکیبی از المان های خوب و زیبای دو نسخه MW2 و HP دانست که با وجود مشکل های کوچک، یکی از بهترین عناوین مسابقه ای این سری قرار می گیرد. تلفیق ایده های جدید با تجربیات گذشته EA و هنرهای استودیوی Ghost سبب شده تا پس از چند عنوان معمولی، شاهد تولد دوباره NfS باشیم.